Artykuły
Alba – Biała, długa, najczęściej płócienna spodnia szata liturgiczna.
Biret – Nakrycie głowy katolickich duchownych w kształcie czterokątnej, sztywnej czapeczki z trzema lub czterema rogami i pomponem.
Cingulum (pasek) – (pasek, sznur) cingulum przepasuje się albę. Zwykle białe, choć może być w kolorze dnia.
Dalmatyka – wierzchnia, ozdobna szata liturgiczna diakona podobna do ornatu, ale posiadająca rozcięte rękawy.
…
Tak jak rok kalendarzowy jest podzielony na 4 pory roku tak rok liturgiczny ma 6 okresów liturgicznych . Trwa on tak samo długo jak rok kalendarzowy ale rozpoczyna się nie 1 – go stycznia, ale w pierwszą niedzielę Adwentu . Wyróżniamy następujące okresy liturgiczne :
1. Adwent:
Trwa od pierwszej niedzieli Adwentu do Wigilii Bożego Narodzenia włącznie.
2. Okres Bożego Narodzenia:
Od pierwszych Nieszporów Bożego Narodzenia do niedzieli Chrztu Pańskiego.
3. Okres wielkopostny:
Rozpoczyna się Środą Popielcową, a kończy Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek.
4. Triduum Paschalne:
Rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej, a kończy Nieszporami niedzieli Zmartwychwstania.
5. Okres wielkanocny:
Trwa pięćdziesiąt dni, od niedzieli Zmartwychwstania do niedzieli Zesłania Ducha Świętego włącznie. Pierwsze osiem dni tego okresu tworzy tzw. oktawę Wielkanocy. Jest to osiem dni przeżywanych tak, jak Wielkanoc.
6. Okres zwykły:
Jest to cały pozostały czas w roku.
1. Postawa siedząca
Jest postawą słuchania i skupienia.
Siedzimy w czasie czytań, psalm responsoryjnego, kazania, przygotowania darów, ogłoszeń parafialnych. Nie garbimy się!
2. Postawa stojąca
Jest postawą szacunku i gotowości. Stoimy w czasie obrzędów wstępnych i obrzędów zakończenia z wyjątkiem ogłoszeń, w czasie śpiewu przed ewangelią i w czasie ewangelii, wyznania wiary i modlitwy powszechnej, po przygotowaniu darów do przeistoczenia i od śpiewu „Ojcze nasz…” do „Baranku Boży…” włącznie. Stoimy wyprostowani ze złożonymi rękoma!
3. Postawa klęcząca
To postawa modlitwy, czci i największego uwielbienia. Klęczymy zawsze przed Najświętszym Sakramentem, czyli w czasie przeistoczenia, przy otwartym tabernakulum, w czasie komunii, przed Najśw. Sakramentem w monstrancji i na słowa „Oto Baranek Boży…” Klęcząc zawsze mamy złożone ręce!
4. Leżenie krzyżem – tylko w Wielki Piątek.
Termin łaciński ministrare oznacza „służyć, pomagać”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy św. Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy św. i podczas innych nabożeństw liturgicznych.
…